ဂိုရွယ္၏စစ္တမ္းႏွင့္ပတ္သက္၍ၿပန္လည္ရွင္းလင္းတင္ျပခ်က္
ဂိုရွယ္စစ္တမ္းဆိုသည္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ျပန္လည္ရွင္းလင္းတင္ျပခ်က္
“အခုတေလာ အေျပာမ်ားေနၾကတဲ့ ဂို႐ွယ္စစ္တမ္းဆိုတာ တကယ္႐ွိသလား”
ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ၁၉၉၂ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလတြင္ျပည္သူ႔အာဏာဂ်ာနယ္ အမွတ္ (၁၁) မွ ေဆာင္းပါးကို ျပန္လည္ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။
ဂိုရွယ္စစ္တမ္းဆိုသည္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ျပန္လည္ရွင္းလင္းတင္ျပခ်က္
ဂ်ာမနီႏိုင္ငံ၊ ဟင္းဘတ္ၿမိဳ႕တြင္ သိမ္းဆည္းထားေသာ သုေတသနအခ်က္အလက္ ဖိုင္တြဲမ်ားအထဲတြင္ “ဗမာျပည္ရွိ ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒႏွင့္ပတ္သက္ေသာ စာရြက္စာတမ္းမ်ား ၁၉၄၅ – ၁၉၇၇ ခုႏွစ္” ဟူသည့္ ဖိုင္တြဲတတြဲ ရွိသည္။ ယင္းဖိုင္တြဲ၏ စာမ်က္ႏွာ ၈၃ တြင္ “ဗမာျပည္ မ်က္ေမွာက္ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနႏွင့္ ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ လုပ္ငန္းတာဝန္မ်ား” ေရးသူ ဗတင္၊ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္၊ မတ္လ (?) ဟူေသာ စာတမ္းေစာင္လည္း ပါရွိသည္။ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအေၾကာင္း အထူးသျဖင့္ ျပည္တြင္းစစ္ စတင္ေပၚေပါက္မွုအေၾကာင္း ေရးသားေျပာဆိုၾကရာတြင္ အေနာက္တိုင္းမွ စာေရးသူမ်ားေရာ၊ ဗမာျပည္ အုပ္စိုးသူလူတန္းစားအား ကိုယ္စားျပဳေရးသူမ်ားပါ ဤစာတမ္းကို မၾကာခဏ ကိုးကားေလ့ရွိၾကသည္။ ဤစာတမ္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ထိုစဥ္က ေကာင္းေကာင္းသိရွိသူတဦး၏ ရွင္းျပခ်က္ကို ေအာက္တြင္ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။
အဲဒီစာတမ္းထဲမွာပါတဲ့ အယ္ဒီတာရဲ႕မွတ္ခ်က္မ်ား၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၂၂ မွာ စာတမ္းေရးသူအေၾကာင္း အခုလို ေဖာ္ျပထားတယ္။ “၁၉၄၆ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လတြင္ သခင္ဗဟိန္း၏ ငွက္ဖ်ာေရာဂါ ပိုမိုဆိုးဝါးလာေသာအခါ၌ သူ (ရဲေဘာ္ဗတင္) သည္ ဗမာျပည္၏ အဓိကသေဘာတရားေရးဆရာ ျဖစ္လာေလသည္။”
ဒါမမွန္ပါဘူး။ သခင္ဗဟိန္းဟာ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလထဲမွာ ကြယ္လြန္သြားပါတယ္။ သခင္စိုး ပါတီခြဲထြက္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ ဗဟိုေကာ္မတီအစည္းအေဝးကေန သခင္ဗသိန္းတင္ကို ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္အဖြဲ႔ဝင္အျဖစ္ တာဝန္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္အထိ ရဲေဘာ္ဗတင္ (ဂိုရွယ္) ဟာ ရန္ကုန္ကို ေရာက္မလာေသးပါဘူး။ သူဟာ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ အဆန္းပိုင္းက်မွ ရန္ကုန္ကို ေရာက္လာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလအကုန္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလဆန္းေလာက္မွာမွ သခင္သိန္းေဖ (သိန္းေဖျမင့္) ကို ပါတီက အေရးယူၿပီး ရဲေဘာ္ဗတင္ကို ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္အဖြဲ႔ထဲမွာ ထည့္တာပါ။
ဒါနဲ့တဆက္တည္း ေျပာလိုက္ခ်င္တာက ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအေနနဲ႔ ဘေရာက္ဒါဝါဒဟာ မွားတယ္။ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲနဲ႔သာ အာဏာသိမ္းႏိုင္မယ္ဆိုတာကို ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ဒုတိယႏွစ္ဝက္ထဲမွာ (သခင္စိုးတို႔ ခြဲမထြက္မီ) ျပဳလုပ္တဲ့ ဗဟိုေကာ္မတီအစည္းအေဝးတခုကေန ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဘေရာက္ဒါဝါဒလမ္းစဥ္ကို ျပင္ရာမွာ အိႏၵိယကြန္ျမဴနစ္ပါတီက က်ေနာ္တို႔ပါတီထက္ ေနာက္က်ပါတယ္။ သူတို႔က ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ထဲမွာမွပါ။
စာမ်က္ႏွာ ၁၂၃ မွာေတာ့ “အိႏၵိယကြန္ျမဴနစ္ပါတီသည္ သခင္သန္းထြန္းႏွင့္ သခင္ဗတင္ (ဝါ) ဂိုရွယ္တို႔ ပါဝင္တက္ေရာက္သည့္ ဗဟိုေကာ္မတီအစည္းအေဝးတခုတြင္ ယင္းေပၚလစီသစ္ကို ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ စာေရးသူမ်ား၏ အဆိုအရဆိုလ်ွင္ ဂိုရွယ္သည္ ‘၁၉၄၈ ခုႏွစ္၏ ေတာ္လွန္ေရးအလားအလာမ်ား’ ဆိုေသာ စာတမ္းကို ဤကာလအတြင္း ေရးခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး အခ်ိဳ႕ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ပင္ ဤအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးခဲ့သည္” လို႔ ေရးထားပါတယ္။
ဒါလည္း လံုးဝမဟုတ္ပါဘူး။ ပါတီတခုရဲ႕ ဗဟိုေကာ္မတီအစည္းအေဝးကို တျခားပါတီတခုကလူေတြ တက္လို႔ ဘယ္ရလိမ့္မလဲ။ က်ေနာ္တို႔ဆီက ဘယ္သူမွ သြားမတက္ပါဘူး။
အဲဒီေအာက္က စာပိုဒ္မွာ “ထို႔ေနာက္ သခင္သန္းထြန္းႏွင့္ ဂိုရွယ္တို႔သည္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ လူငယ္ကြန္ဖရင့္ႏွင့္ ယင္းေနာက္တြင္ ဆက္တိုက္ျပဳလုပ္ေသာ ေဖေဖာ္ဝါရီလ အိႏၵိယကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ ကြန္ဂရက္တို႔သို႔ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။” လို႔ ပါခဲ့ပါတယ္။
ဒါလည္း လံုးဝမဟုတ္ပါဘူး။ သခင္သန္းထြန္းႏွင့္သခင္ဗသိန္းတင္တို႔ဟာ အိႏၵိယကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ ကြန္ဂရက္ကို သြားတက္ၾကတာပါ။ ကြန္ျမဴနစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြအေနနဲ႔ လူငယ္ကြန္ဖရင့္တခုသို႔ သြားတက္လို႔ မျဖစ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သြားလည္းမသြားခဲ့ပါဘူး။ လူငယ္ကြန္ဖရင့္ကို သြားတက္ခဲ့တာဟာ ရဲေဘာ္ေအာင္ႀကီးတို႔ ဗိုလ္ေအာင္မင္းတို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး တခ်ိဳ႕လူေတြ ေရးၾကေျပာၾကသလို ဒီလူငယ္ကြန္ဖရင့္ကေန အာရွတိုက္အတြင္း လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲ လုပ္ရမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္တယ္ဆုိတာလည္း လံုးဝမဟုတ္ပါဘူး။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီေတြအတြက္ လုပ္ငန္းစဥ္၊ လမ္းစဥ္ကို လူငယ္ကြန္ဖရင့္က ဆံုးျဖတ္ခ်မွတ္တယ္ဆိုတာ လံုးဝအဓိပၸာယ္မရွိတဲ့ဟာပဲ။
တကယ္က ဒီလိုလုပ္ႀကံဖန္တီးမွုေတြဟာ က်ေနာ္တို့ပါတီကို “အိႏၵိယပါတီရဲ႕ ေနာက္လိုက္” “ႏိုင္ငံျခားပါတီေတြရဲ႕ ညႊန္ၾကားခ်က္အတိုင္း လုပ္ေနသူ” “ျပည္တြင္းစစ္ကို အစီအစဥ္ရွိရွိ ဖန္တီးခဲ့သူ” စသျဖင့္ အမနာပ သြားပုပ္ေလလြင့္ ေျပာတာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အခု ေျပာခဲ့တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကို ၾကည့္ရင္ပဲ ရွင္းေနပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ေနာက္ထပ္ အခ်က္တခ်က္ ျဖည့္ၿပီးေျပာပါရေစ။
၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလအတြင္းမွာ ရဲေဘာ္ဗတင္က အိႏၵိယကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ကို ခဏသြားခ်င္တယ္လို႔ ပါတီကို တင္ျပလို႔ က်န္တဲ့ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္အဖြဲ႔ဝင္ ႏွစ္ဦးက သေဘာတူလိုက္ၾကပါတယ္။
သူ ဘံုေဘကို ေရာက္ၿပီးေတာ့ အိႏၵိယကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ထုတ္တဲ့ “ျပည္သူ႕ေခတ္” (People’s Age) ဂ်ာနယ္ထဲမွာ ရဲေဘာ္ဗတင္ ေရးတယ္ဆိုတဲ့ “မ်က္ေမွာက္အေျခအေနႏွင့္ လုပ္ငန္းတာဝန္မ်ား” ဆိုတဲ့ စာတမ္း ပါလာပါတယ္။ အဲဒီစာတမ္းမွာ “ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ လမ္းစဥ္ဟာ လက္ယာက်ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပင္ရမယ္” ဆုိတဲ့သေဘာမ်ိဳး ပါဝင္ပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔ပါတီအေနနဲ႔ ၄၆ ခုႏွစ္ထဲမွာပဲ ဘေရာက္ဒါဝါဒကို စြန္႔ပစ္ခဲ့ၿပီပဲ။ အခု ဒီေဆာင္းပါးဟာ ပါတီကို အသိမေပးဘဲ ပါတီလမ္းစဥ္ကို ဆန္႔က်င္ၿပီး ေရးသားတာျဖစ္လို႔ ရဲေဘာ္ဗတင္ကို ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္အဖြဲ႔နဲ႔ ဗဟိုေကာ္မတီတို႔က ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေဝဖန္ၾကတယ္။ ဒီအရင္ေလးတင္ကပဲ သခင္သိန္းေဖဟာ ေနးရွင္းသတင္းစာ တေစာင္ထဲကေန ပါတီကို တိုက္ခိုက္ေရးသားလို႔ အေရးယူခဲ့ရၿပီးၿပီ။ ရဲေဘာ္ဗတင္က ဒီေဆာင္းပါးကို သူေရးတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အိႏၵိယကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ေခါင္းေဆာင္တေယာက္က သူ႔နာမည္နဲ႔ ေရးတာပါလို႔ ျပန္လည္ရွင္းျပတာနဲ႔ ဒီကိစၥ ဒီတင္ရပ္သြားခဲ့ပါတယ္။
႓
စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ဂိုရွယ္စစ္တမ္းဆိုတာ တကယ္ရွိခဲ့ရင္ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ မတ္လထဲမွာ ေတာက္ေလ်ွာက္လုပ္ေနတဲ့ (ညတိုင္းပဲ) ဗဟိုေကာ္မတီအစည္းအေဝးေတြမွာ သူက ဘာျဖစ္လို႔ “သပိတ္စံု သူပုန္ထ” အယူအဆကို တင္ေနမလဲ။ ဒီအယူအဆဟာ ဂိုရွယ္စစ္တမ္းဆိုတာထဲက စိတ္ဓာတ္နဲ႔ တျခားစီပဲ။ ရန္သူက မတ္လ ၂၈ ရက္ေန႔မွာ လက္နက္နဲ႔ စတင္ဖိႏွိပ္လာတဲ့ေနာက္ ရန္ကုန္၊ ေက်ာက္ႀကီးေပါက္၊ စြယ္ေတာ္ၿမိဳင္တို႔မွာ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ အစည္းအေဝးေလးႀကိမ္မွာလည္း ရဲေဘာ္ဗတင္ဟာ “ေက်းလက္အေျခခံ – ၿမိဳ႔ကိုဝိုင္း” ဆိုတဲ့လမ္းစဥ္ကို ေတာက္ေလ်ွာက္ဆန္႔က်င္ခဲ့တယ္။
တကယ္ဆိုေတာ့ ဂိုရွယ္စစ္တမ္းဆိုတာ ႏွုတ္နဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ စာနဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း လံုးဝမရွိခဲ့ပါဘူး။ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ေရးဆိုတာ ဘယ္တုန္းကမွ ပါတီရဲ႕လမ္းစဥ္ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီတုန္းက ပါတီရဲ႕ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲ ျမားဦးဟာ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အထိ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕သမားပဲ။ ျပည္တြင္းစစ္ မဟုတ္ဘူး။ ဒီေနာက္ဆံုးတိုက္ပြဲ လမ္းစဥ္ကိုလည္း တျပည္လံုးအႏွံ႔ တရားဝင္ျဖန္႔ထားတာပဲ။
ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ သမိုင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ျပည္တြင္းျပည္ပ ေဖာက္ျပန္ေရးသမားေတြက လီဆယ္ထားၾကတာ၊ လူထုေတြ ယံုမွတ္မွားေနၾကတာ မနည္းပါဘူး။ တျခားလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ေနာင္ အလ်င္းသင့္ရင္ သင့္သလို ေျပာသြားၾကတာေပါ့။ …………….။
(မွတ္ခ်က္ – ေဆာင္းပါးပါအခ်က္အလက္ေတြကို ကြယ္လြန္သူ ဥကၠ႒သခင္ဗသိန္းတင္က ေျပာျပတာပါ)
Created By Thethtar Batheintin မွရွာေဖြစုစည္းပါသည္။
Comments
Post a Comment